İnsan, düşünen bir varlıktır fakat; aynı zamanda tembeldir. Genellikle, konfor alanına yatırım yapma eğilimindedir. Bu özelliğimizin farkında olan yaşadığımız çağın oyun kurucuları, hayatlarımızı dikkat dağıtıcılarla kuşatmış durumda. Akıllı telefonlar, hatırlatıcılar, adım sayıcılar, planlayıcılar; bizim yerimize bir şeyler düşünen cihazlar her yerde. Şimdilerde, basit işlerimizi dahi aklımızda tutmak zorunda değiliz. 

Hâl böyleyken, mevcut yetenekleri köreltmek ve farklılıklar için kafa yormaktan uzaklaşmak çok da zor olmasa gerek. Hızlı yaşadıkça azalan verim, çözümü tekrar hızlı yaşamakta arayan sinir bozucu bir döngüye dönüşebilir. Yolumuzda son sürat ilerlerken esas manzarayı kaçırmak yerine bazen durup düşünmek, henüz farkında olmadığımız yenilikleri keşfetmemizi sağlayabilir.

Elbette, düşünme konusundaki tüm sonuçları tembelliğe indirgeyecek değilim. Günlük hayatın koşuşturmacasında, hayatı boyunca başkaları için çalışan birisi değil manzarayı izlemek; önünü görebilmek için kafasını dahi kaldıramayabilir. Doğduğumuzdan beri bizi bir şeylerle meşgul edenlerin esas amacı belki de budur, kim bilir?